برندگی, بدری. (1389). نسبیّت یا اطلاق آزادی بیان به عنوان یکی از مؤلفه‌‌های حقوق بشر در مبانی اسلامی و غرب. دو فصلنامه حقوق بشر, 05(2), 39-54. doi: 10.22096/hr.2010.21235
بدری برندگی. "نسبیّت یا اطلاق آزادی بیان به عنوان یکی از مؤلفه‌‌های حقوق بشر در مبانی اسلامی و غرب". دو فصلنامه حقوق بشر, 05, 2, 1389, 39-54. doi: 10.22096/hr.2010.21235
برندگی, بدری. (1389). 'نسبیّت یا اطلاق آزادی بیان به عنوان یکی از مؤلفه‌‌های حقوق بشر در مبانی اسلامی و غرب', دو فصلنامه حقوق بشر, 05(2), pp. 39-54. doi: 10.22096/hr.2010.21235
برندگی, بدری. نسبیّت یا اطلاق آزادی بیان به عنوان یکی از مؤلفه‌‌های حقوق بشر در مبانی اسلامی و غرب. دو فصلنامه حقوق بشر, 1389; 05(2): 39-54. doi: 10.22096/hr.2010.21235
نسبیّت یا اطلاق آزادی بیان به عنوان یکی از مؤلفه‌‌های حقوق بشر در مبانی اسلامی و غرب
آزادی بیان یکی از مؤلفه‌‌های حقوق بشر است. عد‌های از صاحب‌نظران با آزادی مطلق بیان موافقند. به نظر آنها، آزادی بیان موجب شنیده شدن صدای همه اعم از موافق و مخالف، بالا رفتن میزان مشارکت در جامعه، حفاظت از مردم‌سالاری و مبارزه با آیین‌‌های جزمی‌می‌شود. عد‌های با آزادی مطلق بیان مخالفت کرده‌اند و با بیان تمثیل جلوگیری از توزیع غذای مسموم اظهار می‌دارند که باید کسانی که آگاهند از انتشار افکار مسموم در جامعه جلوگیری کنند. آیا اسلام، آزادی مطلق بیان را می‌پذیرد و یا محدوده و خطوط قرمزی را برای آن تعریف می‌کند؟ مقاله حاضر درصدد است که ضمن پاسخ به این سؤال، با استفاده از روش اسنادی، نوع نگرش اسلام و مبانی غربی به آزادی بیان را مورد بررسی قرار دهد.
ابتدای صفحه
