صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
دوفصلنامه حقوق بشر
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 13 (1397)
شماره شماره 2
پاییز و زمستان 1397، صفحه 1-256
شماره شماره 1
بهار و تابستان 1397، صفحه 1-188
دوره دوره 12 (1396)
دوره دوره 11 (1395)
دوره دوره 10 (1394)
دوره دوره 09 (1393)
دوره دوره 08 (1392)
دوره دوره 07 (1391)
دوره دوره 06 (1390)
دوره دوره 05 (1389)
دوره دوره 04 (1388)
دوره دوره 03 (1387)
دوره دوره 02 (1386)
دوره دوره 01 (1385)
صفایی, علی, گردی, کوهیار. (1397). بررسی مطلق گرایی و نسبی باوری در حوزه ی حقوق زنان. دوفصلنامه حقوق بشر, 13(1), 111-132. doi: 10.22096/hr.2018.31642
علی صفایی; کوهیار گردی. "بررسی مطلق گرایی و نسبی باوری در حوزه ی حقوق زنان". دوفصلنامه حقوق بشر, 13, 1, 1397, 111-132. doi: 10.22096/hr.2018.31642
صفایی, علی, گردی, کوهیار. (1397). 'بررسی مطلق گرایی و نسبی باوری در حوزه ی حقوق زنان', دوفصلنامه حقوق بشر, 13(1), pp. 111-132. doi: 10.22096/hr.2018.31642
صفایی, علی, گردی, کوهیار. بررسی مطلق گرایی و نسبی باوری در حوزه ی حقوق زنان. دوفصلنامه حقوق بشر, 1397; 13(1): 111-132. doi: 10.22096/hr.2018.31642

بررسی مطلق گرایی و نسبی باوری در حوزه ی حقوق زنان

مقاله 6، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 25، بهار و تابستان 1397، صفحه 111-132  XML | اصل مقاله [English] اصل مقاله (1.42 MB)
نوع مقاله: مقاله علمی-پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22096/hr.2018.31642
نویسندگان
علی صفایی email 1؛ کوهیار گردی2
1دانشیار دانشگاه گیلان
2کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه گیلان
چکیده
مقاله پیش رو، نخست به معرفی و تبیین اندیشه­های مطلق­گرایان (جهان­شمولان) و نسبی­باوران (دو جریان اصلی تفسیر حقوق زنان) و سپس به مقایسه و بررسی کنوانسیون رفع تبعیض از زنان (تکیه­گاه اصلی مطلق­گرایان) با منشور داخلی حقوق و مسئولیت­ها زنان می‌پردازد.گرایش‌های داخلی هر یک از این دو دیدگاه و برداشت هر کدام در رابطه با منشور را مورد تحلیل قرار می‌گیرد. از دید مطلق گرایی، اصول کلی حقوق زنان نمی‌تواند محدود به جغرافیا و یا فرهنگی خاص شود. منشور اما، محدویت و بایسته‌های فرهنگی را جزیی از اصول حقوق زنان تلقی می‌کند. بر این اساس با برشمردن امتیازات و کاستی­های این دو متن از منظر یکدیگر و جمع­بندی نهایی، نتیجه­ای واحد برای ارائه بهترین معیار و راه حل در حوزة حقوق زنان را پیشنهاد می‌شود.
کلیدواژه‌ها
کنوانسیون رفع تبعیض از زنان؛ منشور حقوق و مسئولیتهای زنان؛ مطلق گرایی؛ نسبی باوری
عنوان مقاله [English]
Evaluation of Absoluteism and Relativism in the Field of Women's Rights
نویسندگان [English]
Ali Safayi1؛ Koohyar Gordi2
1Associate Professor at Gilan University
2Master of Criminal Law and Criminology, University of Gilan
چکیده [English]
This article first tries to identify and explain the thoughts of absolutists (universalists) and relativists (the two main commentary courses of women’s rights) and then it tries to compare and study the Convention on the elimination of discrimination against women (the main fulcrum of absolutists) with the domestic prism for women’s rights and responsibilities[1]. The domestic tendencies of both these approaches and each’s interpretation of this prism is analyzed. From the absolutists’ point of view, the general principles of women’s rights cannot be bound to a particular culture or geographical location. However, the prism believe the limitations and the necessities of a culture to be a part of women’s rights principles. Thus, by identifying the advantages and disadvantages of these two contexts from each other’s perspective and proposing a final conclusion, a single result is proposed as the best merit and solution for women’s rights domain




کلیدواژه‌ها [English]
Convention on the Elimination of Discrimination against Women, the Domestic Prism for Women’s Rights and Responsibilities, Absolutism, Relativism
مراجع
  1. قرآن کریم.
  2. ابوت، والاس (1386)، درآمدی بر جامعه‌شناسی (نگرش‌های فمنیستی)، ترجمة مریم خراسانی و حمید احمدی، چاپ اول، تهران: نشر دنیای مادر.
  3. البرزی ورکی، مسعود (1386)، «حقوق بشر و حقوق بشر‌دوستانه»، نشریه حقوق اساسی، سال چهارم، تابستان 1386، شماره ۸.
  4. بسته نگار، محمد (1380)، حقوق بشر از منظر اندیشمندان، چاپ اول، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  5. جزایری، مهناز (1382)، «تأثیر ساختار خانواده بر تکوین شخصیت پیشرفته»، فصلنامه فرهنگی و پژوهشی ریحانه (مرکز امور مشارکت زنان)، سال اول، دوره اول، شماره ۳.
  6. حسینی، سید ابراهیم (1373)، «حقوق بشر و چالش‌های فرارو در آیینه فلسفه حقوق اسلامی»، مجله معرفت، سال سیزدهم، شماره 7.
  7. راسل، برتراند (1365)، تاریخ فلسفه غرب، ترجمه نجف دریابندری، جلد 2، تهران: نشر پرواز.
  8. شریفی طراز کوهی، حسین (1380)، حقوق بشر (نظریه‌ها و رویه‌ها) (تألیف و ترجمه)، چاپ اول، تهران: انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
  9. عبادی، شیرین (1373)، تاریخچه و اسناد حقوق بشر در ایران، چاپ اول، تهران: انتشارات روشنگران.
  10. علایی رحمانی، فاطمه (1382)، «زن از دیدگاه اندیشة اسلامی»، فصلنامه فرهنگی و پژوهشی ریحانه (مرکز امور مشارکت زنان)، بهار 1382، شماره 2.
  11. عمید زنجانی، عباسعلی و محمد مهدی توکلی  (1386)، «حقوق بشر و کرامت ذاتی انسان در اسلام»، فصلنامه حقوق، دوره 37، شماره 4.
  12. قاری سید فاطمی، سید محمد (1382)، «معاهدات حقوق بشری»، مجله حقوقی بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، شماره 28.
  13. قشقایی‌پور، نسترن (1381)، «مبارزه علیه ختنه زنان در سنگال»، ماهنامه زنان، سال یازدهم، شماره ۹۱.
  14. کاتوزیان، ناصر (1385)، فلسفه حقوق (تعریف و ماهیت حقوق)، جلد ۱، چاپ چهارم، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  15. کار، مهر انگیز (1378)، رفع تبعیض از زنان، چاپ اول، تهران: انتشارات پروین.
  16. مالوری، فیلیپ (1381)، ادبیات و حقوق، ترجمة مرتضی کلانتریان، چاپ اول، تهران: مؤسسه انتشارات آگاه.
  17. ناصر‌زاده، هوشنگ (1372)، اعلامیه‌های حقوق بشر، چاپ اول، تهران: مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی (ماجد).
  18. نورائی نژاد، مریم (1386)، «رتبه ایران در جهان 108 از 115 است»، ماهنامه زنان، سال شانزدهم، شماره 145.
  19. «اعلامیه وین و برنامه عملی کنفرانس جهانی حقوق بشر»، (1382)، مجله حقوقی دفتر خدمات بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، شماره 28.
  20. «حقوق بشر، تعهد دولت به نفع ملّت»، ماهنامه حقوق و اجتماع، مهر و آبان 1376 شماره ۴، صص 29-44.
  21. کنوانسیون امحای کلیه اشکال تبعیض علیه زنان یا کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان، 1358.
  22. منشور حقوق و مسئولیت‌های زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران، سایت دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، 5/2/88؛ و .http: //www. iranculture. Org

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 87
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 98

ارسال نظر در مورد این مقاله