یکی از ابعاد نگرانکننده و فراگیر کودک آزاری و خشونت، تنبیه بدنی کودکان توسط معلمان، مربیان و کارکنان محیطهای آموزشی است. بهرغم آنکه در مقررات داخلی و بینالمللی، به ویژه پیماننامه حقوق کودک، ...
بیشتر
یکی از ابعاد نگرانکننده و فراگیر کودک آزاری و خشونت، تنبیه بدنی کودکان توسط معلمان، مربیان و کارکنان محیطهای آموزشی است. بهرغم آنکه در مقررات داخلی و بینالمللی، به ویژه پیماننامه حقوق کودک، ناروایی چنین اقداماتی مورد تأکید قرار گرفته و افزون بر آن، پیامدهای ناگوار آزار و تنبیه بدنی در جسم و روان کودکان مشخص شده است، با این وجود، بسیاری بر اساس پندارهای بیپایه و رسمهای غلط، حق تنبیه بدنی را برای معلمان و مربیان باور دارند و عدهای نیز با استناد به برخی آموزههای دینی این حق را تأیید و حتی ولایت بر تنبیه بدنی را برای معلم قائل شدهاند. در این نوشتار تلاش شده است ضمن تأکید بر ممنوعیت تنبیه بدنی کودکان توسط معلمان و مربیان از دیدگاه مقررات داخلی و بینالمللی، ناروایی آن از دیدگاه فقه اسلامی نیز بیان شود و سپس به نقش مؤثر و فراگیر رهبران و روحانیون در ترویج حمایت از کودکان، مقابله با خشونت علیه آنان و رفع پندارها و باورهای نادرست پرداخته شود، عامل مهمی که در هشتمین بیانیه مجمع جهانی مذاهب برای صلح (کیوتو- 2006) مورد عنایت قرار گرفته و متأسفانه تاکنون به طور شایسته بهرهبرداری نشده است.
امروزه، به رغم تلاش فزایندهای که در حمایت از کودکان صوت میگیرد، هنوز شکلهای مختلفی از خشونت و آزار علیه آنها به ویژه در قالب تنبیه بدنی ادامه دارد. بسیاری بر این باورند که به موجب سرپرستی والدین ...
بیشتر
امروزه، به رغم تلاش فزایندهای که در حمایت از کودکان صوت میگیرد، هنوز شکلهای مختلفی از خشونت و آزار علیه آنها به ویژه در قالب تنبیه بدنی ادامه دارد. بسیاری بر این باورند که به موجب سرپرستی والدین و مسئولیت مربیان در تربیت کودکان و جلوگیری از کجروی آنها، در مواردی میتوان تنبیه بدنی را به کار برد. این در حالی است که دانشمندان زیادی برای حمایت از پیماننامه حقوقی کودک، بر ممنوعیت هرگونه بدرفتاری و خشونت علیه کودکان تأکید مینمایند. مقاله حاضر با مطالعه دیدگاههای ارائه شده در این زمینه و بررسی نتایج تنبیه بدنی، در صدد است این پرسش را پاسخ گوید که آیا تنبیه بدنی کودک در راستای ادبآموزی و تربیت وی جایز است و آیا دیدگاه فقه امامیه و مقررات قانون مدنی ایران در این خصوص با پیماننامه حقوق کودک سازگاری دارد؟
امروزه، به رغم تلاش فزایندهای که در حمایت از کودکان صوت میگیرد، هنوز شکلهای مختلفی از خشونت و آزار علیه آنها به ویژه در قالب تنبیه بدنی ادامه دارد. بسیاری بر این باورند که به موجب سرپرستی والدین ...
بیشتر
امروزه، به رغم تلاش فزایندهای که در حمایت از کودکان صوت میگیرد، هنوز شکلهای مختلفی از خشونت و آزار علیه آنها به ویژه در قالب تنبیه بدنی ادامه دارد. بسیاری بر این باورند که به موجب سرپرستی والدین و مسئولیت مربیان در تربیت کودکان و جلوگیری از کجروی آنها، در مواردی میتوان تنبیه بدنی را به کار برد. این در حالی است که دانشمندان زیادی برای حمایت از پیماننامه حقوقی کودک، بر ممنوعیت هرگونه بدرفتاری و خشونت علیه کودکان تأکید مینمایند. مقاله حاضر با مطالعه دیدگاههای ارائه شده در این زمینه و بررسی نتایج تنبیه بدنی، در صدد است این پرسش را پاسخ گوید که آیا تنبیه بدنی کودک در راستای ادبآموزی و تربیت وی جایز است و آیا دیدگاه فقه امامیه و مقررات قانون مدنی ایران در این خصوص با پیماننامه حقوق کودک سازگاری دارد؟