محمدرضا حسنی؛ عیسی عابدینی؛ ابراهیم ابراهیمی؛ کمال کوهی
دوره 06، شماره 2 ، آذر 1390، ، صفحه 57-72
چکیده
طرز رفتار بزرگسالان اثر عمیقی بر شخصیت کودکان و عادات کسب شده توسط آنها دارد. تنبیه بدنی به معنای استفاده از نیروی فیزیکی جهت ایجاد درد بدون صدمه، به منظور تربیت «تصحیح یا کنترل رفتار» کودک میباشد. ...
بیشتر
طرز رفتار بزرگسالان اثر عمیقی بر شخصیت کودکان و عادات کسب شده توسط آنها دارد. تنبیه بدنی به معنای استفاده از نیروی فیزیکی جهت ایجاد درد بدون صدمه، به منظور تربیت «تصحیح یا کنترل رفتار» کودک میباشد. تنبیهبدنی دارای اثرات مخرب کوتاهمدت و بلندمدت بر جسم و روح کودک میباشد. به طور کلی، پدر و مادری که مکرر از تنبیهبدنی استفاده مینمایند، به احتمال زیاد، تجربه افسردگی دارند، از داروهای الکلی و غیرمشروع استفاده مینمایند، بین آنها اختلاف و درگیری وجود دارد، تجربه و سابقه آزار جنسی دارند و دارای سبک فرزندپروری استبدادی هستند. همچنین، نرخ بالایی از تنبیهبدنی در فضاهای فقرآلود درآمدی و نیز میان والدین جوان گزارش شده است. افزون بر این، کودکانی که تنبیهبدنی و خشونت جسمانی شدیدتری را تجربه میکنند، گرمی و لطافت کمتری از سوی اعضای خانواده در طول دوره کودکی دریافت داشتهاند. چنین مسائلی ایجاب میکند که مقوله تنبیهبدنی و عوامل مؤثر بر آن، به نحو علمی و مدون مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد. در این مقاله پس از یک مقدمه، به بررسی پیشینه تجربی تحقیق در زمینه تنبیهبدنی و علل و عوامل تجربی مؤثر بر پدیده تنبیهبدنی و آزار جسمی ـ روحی کودک پرداخته میشود. بخش دوم مقاله نیز به برخی نظریههای تبیینکننده مسئله خشونت و تنبیهبدنی، از جمله «نظریه کنش متقابل فردی»، «نظریه بومشناسی فردی»، «نظریه فرهنگی اجتماعی»، و «رویکرد ساختاری» اختصاص دارد. بخش پایانی مقاله هم، ضمن یک جمعبندی کلی، به ارائه برخی از پیشنهادها و راهکارهای مرتبط با مسئله تحقیق میپردازد.
