پیتمن پاتر
چکیده
سازگاری منتخب/ انتخابی روند تطبیق قوانین بین‌المللی حقوقی با شرایط محلی را توصیف می‌کند. زمینه‌های نهادی و فرهنگی برای سازگاری انتخابی شامل روندی هستند که طی آن رویه‌های نهادی و ساختار‌های سازمانی ...
بیشتر
سازگاری منتخب/ انتخابی روند تطبیق قوانین بین‌المللی حقوقی با شرایط محلی را توصیف می‌کند. زمینه‌های نهادی و فرهنگی برای سازگاری انتخابی شامل روندی هستند که طی آن رویه‌های نهادی و ساختار‌های سازمانی غیر محلی با هنجارهای محلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روند را می‌توان با استناد به اجرای محلی رژیم‌های بین‌المللی حقوق بشر نشان داد. سازگاری انتخابی با روش‌هایی امکان پذیر می‌شود که دولت‌ها، نخبگان و دیگر جوامع تفسیری ترجیحات هنجاری خود را در جریان تفسیر و به کارگیری قوانین عملی بیان کنند. سازگاری انتخابی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله ادراک، مکمل بودن و مشروعیت. ادراک بر فهم هنجارها و رویه‌های خارجی و محلی تأثیر می‌گذارد. در واقع یک اصل فیزیک هسته‌ای، شرایطی را که به وسیله آن می‌توان پدیده‌های ظاهرا متناقض را به روش‌هایی ترکیب کرد که خصوصیات اساسی هر مؤلفه حفظ شود و در عین حال این امکان را برای آن‌ها فراهم سازد که با هم به شکلی تقویت‌کننده و مؤثر همکاری کنند را به صورت کامل توصیف می‌کند. مشروعیت به میزان حمایت اعضای جامعه محلی از اهداف و پیامدهای سازگاری انتخابی بستگی دارد. از آنجایی که جوامع تفسیری محلی تلاش می‌‌کنند تا قوانین بین‌المللی را با هنجارهای محلی هماهنگ کنند، این سه عامل تأثیر به‌سزایی در پیروی نهادهای محلی از رژیم‌های بین‌المللی حقوق بشر دارند. در این مقاله الگوی سازگاری انتخابی بر عملکرد تعهدات بین‌المللی حقوق بشر مانند حق بر توسعه اعمال خواهد شد و نشان می‌دهد که چگونه سازگاری انتخابی بر پویایی حق بر توسعه تأثیر می‌گذارد و همچنین چگونه پیروی از قوانین بین‌المللی حقوق بشر می‌تواند متناسب با فرهنگ حقوقی و سیاسی محلی باشد.
