انیسه ون انگلند
چکیده
در زمانه اقدامات تروریستی، جنگ‌های داخلی در افغانستان و عراق و پس از کاریکاتورهای سخنرانی پیامبر و پاپ شانزدهم در مورد خشونت در اسلام، ضروری است که جامعه دانشگاهی اسلامی درباره یک موضوع مهم صحبت کند: ...
بیشتر
در زمانه اقدامات تروریستی، جنگ‌های داخلی در افغانستان و عراق و پس از کاریکاتورهای سخنرانی پیامبر و پاپ شانزدهم در مورد خشونت در اسلام، ضروری است که جامعه دانشگاهی اسلامی درباره یک موضوع مهم صحبت کند: مفاهیم صلح و جنگ در اسلام. این مقاله به بررسی و تحلیل این مفاهیم می‌پردازد و بر اسلام به عنوان دین صلح که مروج حقوق بشر و ارزش‌های بشردوستانه است، تأکید می‌شود. نویسنده به منظور نقد و رد به استدلال‌هایی می‌پردازد که اسلام را دین خشونت می‌دانند. در واقع نویسندگانی وجود دارند که اسلام را دین خشونت می‌دانند که در درون خود بذر تنفر، نژادپرستی و بسیاری ارزش‌های دیگر خلاف حقوق بشری را دارا می‌باشد. این نویسندگان معمولاً شرق‌شناس هستند. در این مقاله توضیح داده می‌شود که چرا این نظریه‌ها اشتباه هستند. البته در این میان گروه‌های افراطی وجود دارند که تفسیرهای تحریف شده از اسلام را که کشتارهای گسترده (تروریسم، WMD، حملات انتحاری) را توجیه می‌کنند و ارائه می‌دهند. نویسنده مقاله نمونه‌هایی را برای توضیح چگونگی تکیه این جنبش‌ها بر دیدگاههای تحریف شده و پوچ گرایانه در مورد اسلام ارائه می‌دهد. سپس اقدامات مختلفی را که به نفع معرفی اسلام به عنوان دین صلح و ترویج آن، حقوق بشر و ارزش‌های انسان دوستانه تعریف خواهد شد. عذرخواهی کنندگانی وجود دارند که از تهاجمی بودن مفهوم جهاد عذرخواهی می‌کنند (نویسنده با این موضع مخالف است)؛ نویسندگان تندرو مانند آل مودودی وجود دارند که نسبت به نقش اسلام در جنگ موضع تهاجمی‌تری دارند. با وجود این موقعیت، مهم است بدانید که چنین نویسندگان همیشه معیارهای انسانی و بشردوستانه را حفظ می‌کنند. سرانجام در این مقاله دیدگاه دانشمندان مسلمان را که اسلام را دین صلح می‌دانند ارائه خواهند کرد (نویسنده مقاله خود را با این دیدگاه مرتبط می‌کند). لازم به ذکر اهمیت و قدرت پیشبرد این استدلال است که اسلام آیین صلح و ترویج آن، حقوق بشر و ارزش‌های انسان دوستانه است. این استدلال در زمان اعمال تروریستی انجام می‌شود که به نام اسلام انجام می‌شود و لازم است دانشمندان یادآوری کنند که اسلام دارای میراث صلح عمیق است و از این نظر جهاد به عنوان سلاح بازدارنده یا یک مفهوم دفاعی تلقی می‌شود.
