دوفصلنامۀ بین‌المللی حقوق‌بشر

دین، نژاد و مبارزه حقوق بشر برای حمایت از افراد آسیب پذیر

کامران هاشمی

دوره 16، شماره 2 ، اسفند 1400، ، صفحه 151-172

https://doi.org/10.22096/hr.2022.1971787.1522

چکیده

تبعیض و بیگانه هراسی تهدیدی برای صلح است و در بسیاری از موارد منجر به درگیری های مسلحانه شده است. همچنین گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد نژادپرستی، دودو داین، نژادپرستی و بیگانه هراسی را به جای تروریسم، ... بیشتر تبعیض و بیگانه هراسی تهدیدی برای صلح است و در بسیاری از موارد منجر به درگیری های مسلحانه شده است. همچنین گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد نژادپرستی، دودو داین، نژادپرستی و بیگانه هراسی را به جای تروریسم، «جدی ترین تهدید برای دموکراسی» می داند. از سوی دیگر، مبارزه بین‌المللی علیه عدم تبعیض، فاشیسم و بیگانه‌هراسی، همراه با حمایت از اقلیت‌ها، به جای جنبه مذهبی، بر جنبه‌های نژادی و ملی افراد آسیب‌پذیر متمرکز شده است. این سیاست زمانی که عبدالفتاح آمور، گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در مورد عدم تساهل مذهبی اظهار می دارد که «مواردی مرزی وجود دارد که در آن تمایزات نژادی و مذهبی کاملاً واضح نیست»، دقیق و درست به نظر نمی رسد. عبدالفتاح آمور می‌افزاید: «به‌جز هرگونه تبعیض، هویت بسیاری از اقلیت‌ها یا حتی گروه‌های بزرگی از مردم با هر دو جنبه نژادی و مذهبی تعریف می‌شود. از این رو، بسیاری از موارد تبعیض با تأثیرات هویت های چندگانه تشدید می شود.» همچنین، داین به « محوریت تلفیق عوامل نژاد، فرهنگ و مذهب در فضای ایدئولوژیک نابردباری و قطبی‌سازی پس از 11 سپتامبر» اشاره می‌کند. به گفته وی، این فضا «به نفع برانگیختن نفرت نژادی و مذهبی است... [و] با جنجال‌هایی مانند کاریکاتورهای پیامبر اسلام که توسط روزنامه Jyllands-Posten در دانمارک منتشر شده است، نشان داده می‌شود». بحث اصلی مقاله در مورد اهداف مشابه اسناد حقوق بشر نژاد محور مانند کنوانسیون CERD، کنوانسیون آپارتاید و کنوانسیون نسل کشی از یک سو و اسناد دین محور مانند اعلامیه حذف همه اشکال عدم تحمل بر اساس مذهب یا اعتقاد، از سوی دیگر، خواهد بود. این تحقیق حاکی از آن است که در حالی که هدف اصلی این اسناد حفاظت از همه افراد آسیب پذیر از جمله برخی افراد به دلیل نژاد یا قومیت و حذف برخی دیگر به دلیل مذهب است با هدف این اسناد همخوانی ندارد و خود تبعیض آمیز است. برای حمایت از این استدلال، می توان مقایسه دیگری بین اهدف بندهای محدود کننده در ماده 19 (2) میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده (10) 2 کنواسیون اروپایی حقوق بشر از یک سو و بند 2 ماده 20 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده 4 کنوانسیون منع هر گونه تبعیض، انجام داد. در حالی که اهداف بندهای محدود کننده در دسته اول مواردی مانند سیاست عمومی یا حقوق دیگران است، هدف اصلی مفاد مواد دسته دوم حمایت از «دیگران» آسیب‌پذیر است که مشابه هدف کلیه اسناد بین‌المللی و منطقه‌ای در این زمینه است. حمایت از اقشار آسیب پذیر، که برای آن باید اقدامات مثبتی انجام شود. برای حفاظت از امنیت و صلح، و در این راستا برای رفع کمبود مبانی قانونی مبارزه با بیگانه‌هراسی و شامل کردن همه «دیگران» تحت حمایت مبارزه ضد تبعیض، ضد نژادپرستی و ضد بیگانه‌هراسی، این مقاله پیشنهاد می‌کند که مفهوم قومیت مذهبی باید در صورت لزوم با عنصر صرفا قومی (نژادی) یا مذهبی جایگزین شود.

دین و اجرای حقوق بشر در شرایط ضد تبعیض

سیمون امرت

دوره 15، شماره 2 ، مهر 1399، ، صفحه 81-98

https://doi.org/10.22096/hr.2021.532112.1328

چکیده

از آنجا که تصور می شود حقوق بشر برای همه انسان ها برابر است و هرگونه اختلاف اجتماعی را کنار می گذارد، باید راه هایی برای آموزش جمعیت در امور حقوق بشر یافت. یکی از راه های آموزش حقوق بشر دین است. دین ... بیشتر از آنجا که تصور می شود حقوق بشر برای همه انسان ها برابر است و هرگونه اختلاف اجتماعی را کنار می گذارد، باید راه هایی برای آموزش جمعیت در امور حقوق بشر یافت. یکی از راه های آموزش حقوق بشر دین است. دین پیوند بین افراد یک جامعه است که به تفاوت های اجتماعی و آموزشی اهمیت نمی دهد. برای اعتقاد و اعتراف به یک دین نیازی به تحصیلات عالی نیست. اما در زمان ناامنی، به عنوان مثال در جنگ ها یا فجایع، مردم بیشتر از زمان صلح، مذهبی هستند و از رهبران مذهبی خود درخواست کمک و مشاوره اخلاقی دارند. با شرکت در مراسم مذهبی، مردم نه تنها در مورد امور مذهبی بلکه در مورد موارد سیاسی نیز مطلع می شوند زیرا نهادهای مذهبی مکانی برای تبادل دانش نیز هستند. رهبر مذهبی نقش مهمی را ایفا می کند زیرا او می تواند تأثیر زیادی بر روی توده هایی با تحصیلات پایین بگذارد. رهبر مذهبی با استفاده از روش های موثر می تواند به اجرای حقوق بشر در جامعه کمک کند. از آنجا که روش های مختلفی برای آموزش بین فرهنگی در امور حقوق بشر وجود دارد، می خواهم توضیح دهم که چگونه آموزش بین دینی در امور حقوق بشراز فعالیت های ضد تعصبی حمایت می کند. پایه و مبنای این مفهوم ضد تعصب در اصل در آفریقای جنوبی ایجاد شده و هدف آن رفع کلی تبعیض از قبیل تبعیض جنسی، نژادپرستی، سلسله مراتب شمال-جنوب و غیره است. تمرکز این نوشتار بر روی حساسیت بخشیدن به خود و شروع یک فرایند یادگیری مادام العمر برای زندگی با آگاهی از تعصبات موجود و ایجاد تحمل در جامعه است. مفهوم ضد تعصب مستقیماً با مکانیسم تبعیض در ارتباط است و بنابراین برای زمینه های آموزشی که شامل نهادهای مذهبی است، مفید و مناسب است. رهبر مذهبی توسط این آموزش قادر به کار با تمام گروه های کودکان و بزرگسالان یا مردان و زنان است و می تواند این افراد را به سمت تجربه احساسی خودشان سوق دهد. با توسعه این روش، رفتارهای غیر تبعیض آمیز در زندگی شخصی و کار ایجاد میشود. دینی که با روش ضد تعصب همراه باشد، نشان می دهد که جامعه چه فرصت هایی برای مبارزه با تبعیض کمتر برای همه افراد جامعه است و در نهایت به اجرای حقوق بشر کمک می کند.

ایجاد تفاهماتی برای صلح، عدالت و حقوق بشر

لیندا بریسکمن

دوره 15، شماره 2 ، مهر 1399، ، صفحه 125-136

https://doi.org/10.22096/hr.2020.45885

چکیده

همزیستی مسالمت‌آمیز یک آرمان جهانی، اما دست‌نیافتنی است. به‌رغم جستجوی ابزار برای ایجاد جهانی صلح‌آمیز، درگیری میان ملت ها و درون ملت ها همچنان ادامه دارد. پرورش صلح موضوعی است که علما، رهبران ... بیشتر همزیستی مسالمت‌آمیز یک آرمان جهانی، اما دست‌نیافتنی است. به‌رغم جستجوی ابزار برای ایجاد جهانی صلح‌آمیز، درگیری میان ملت ها و درون ملت ها همچنان ادامه دارد. پرورش صلح موضوعی است که علما، رهبران مذهبی و سیاستمداران ذهن خود را به آن معطوف می کنند، اما با وجود این توجه، این پارادوکس باقی می ماند که شواهد کمی درباره کاهش درگیریهای محلی و جهانی وجود دارد. در حالت ایده آل، کلید ارائه راه‌حل را می‌توان در اصول اصلی ادیان و سنت های فرهنگی جهان و در ذهن برخی از صداهای بزرگ فلسفه دوران گذشته و مدرن یافت. متأسفانه این اصول اغلب در سیستم های آموزشی که تلاش های محدودی برای تشویق جوانان به تفکر محلی و جهانی درباره عدالت اجتماعی، صلح و حقوق بشر انجام می شود، وجود ندارد. بسیاری از روش های فعلی انتقال دانش حقوق بشر و صلح محدود است و تنها بر جنبه حقوقی و اسناد بین المللی، مانند اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR) تأکید شده است. «UDHR» سندی الهام‌بخش است؛ زیرا مبنای آن برآمده از تعهد به بشریت است، اما پذیرش غیر انتقادی آن، انتقادات درباره سلطه غرب را نفی میکند. قطعاً جستجوی صلح و عدالت اجتماعی محدودیت هایی خواهد داشت، مگر اینکه بشر راهی پیدا کند که بتواند با تنش میان رویکردهای جهانی و نسبی‌گرایی به حقوق بشر، دست‌وپنجه نرم کند. این نوشتار ایجاد مفاهیم حقوق بشری فراتر از چهارچوب‌های قانونی برای کشف چگونگی استناد به مفاهیم حقوق بشر از طریق آموزش برای کاهش جهل، تعصب، عدم تحمل مذهبی و ترس را که از اهداف همزیستی مسالمت‌آمیز هستند، بررسی میکند. همچنین، مسئولیت در قبال دیگران را بررسی میکند؛ نوعی مسئولیت که در برخورد فرهنگ ها و درگیری میان ملت ها مشهود نیست. این نوشتار طرح و برنامه ای را برای درک حقوق بشر بر اساس رویکردهای فلسفی، سیاسی، تاریخی، انسان‌شناسی، حقوقی و عملی حقوق بشر پیشنهاد می کند. که شامل ایجاد ارتباط بین نظریه و عمل است و عبارت است از: مشارکت در آموزش انتقادی از طریق فرایند گفتگو و تحقیق مشترک، آشنایی با ریشه‌های تاریخی حقوق بشر و کاربرد آن‌ها و درک اینکه مفاهیم حقوق بشر در هر سنت فرهنگی و مذهبی یافت می‌شود برای دفاع از این الگو، نمونه هایی را ارائه می دهد که موانع و چشم‌اندازهای موجود را نشان می دهد. در این راستا، اقداماتی را که در برنامه کارشناسی ارشد حقوق بشر دانشگاه کرتین در استرالیا انجام میشود به‌عنوان مدلی که ممکن است با دیگر زمینه ها سازگار باشد، معرفی می کند. در پایان، پیشنهادهایی برای روش های عملی که با آن می توان این طرح را به اجرا گذاشت، ارائه می‌گردد؛ ازجمله: تعهد آموزشی مادام‌العمر به حقوق بشر از طریق درک تاریخی و فلسفی، گفتگوی میان ادیان و تبادلات فرهنگی.

محدود ساختن حقوق بشر به دلایل مذهبی: بنیاد و مرزها؛ چشم‌اندازی از دادگاه حقوق بشر اروپا

استیون دوُلف؛ دیدایر پَک کو

دوره 14، شماره 2 ، مهر 1398، ، صفحه 49-58

https://doi.org/10.22096/hr.2020.121452.1195

چکیده

حقوق بشر و دین اغلب می‌توانند تقویت‌کننده یکدیگر باشند. بنابراین، دین در پیشبرد احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی نقش اساسی دارد. به عنوان مثال، ضروریات اخلاقی مانند «زندگی هیچ انسانی را نگیرید» ... بیشتر حقوق بشر و دین اغلب می‌توانند تقویت‌کننده یکدیگر باشند. بنابراین، دین در پیشبرد احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی نقش اساسی دارد. به عنوان مثال، ضروریات اخلاقی مانند «زندگی هیچ انسانی را نگیرید» یا «شما نباید دزدی کنید» را می‌توان در کلیه ادیان اصلی جهان یافت و به عنوان الهام‌بخش قوانین اساسی که توسط انسان ساخته شده است عمل کرده‌اند. با این همه، قوانین دینی نیز می‌توانند در تضاد با قوانین ساخته دست بشر و معاهدات حقوق بشری باشد. صرفاً برای بیان یک مثال، طبق دین مسیحیت برای زنان غیر ممکن است که کشیش شوند، در حالی که معاهدات متعدد حقوق بشر به وضوح تبعیض بین جنسیت‌ها را منع می‌کند. دقیقاً در این موارد بحث‌برانگیز است که دولت‌های ملی اغلب مداخله می‌کند و بین قوانین دینی یا معاهدات انسانی دست به رفتارهای ترجیحی می‌زند. زمانی که دولت دخالت می‌کند، از آنجایی که آزادی دینی جزو حقوق اساسی انسان است، باید این کار را با روشی بسیار دقیق انجام دهد. بنابراین، دولت مکرراً باید تلاش کند تا تعادل بین این حق و سایر حقوق افراد تعادل برقرار کند. یک کنوانسیون منطقه‌ای که از حقوق دینی مانند آزادی مذهب و اعمال دینی مانند سایر حقوق اساسی محافظت می‌کند، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر است که در این مقاله به بررسی آن خواهیم پرداخت. کشورهایی که عضو شورای اروپا و عضوی از این کنوانسیون هستند، باید در حالی که توسط دادگاه حقوق بشر اروپا نظارت می‌شوند، سعی کنند تعادل را اعمال کنند. بنابراین، در نهایت وظیفه یافتن تعادل بین این حقوق در اروپا به دادگاه اروپا واگذار شده است و قوانین این دادگاه به صورت ویژه‌ای روشنگر روابط بین این دو دسته از حقوق می‌باشد. بررسی این سیستم قضایی و قانونی به ما این امکان را می‌دهد تا دریابیم که چگونه رابطه بین حقوق دینی و سایر آزادی‌های اساسی در سیستم حقوق بشر اروپا درک می‌شود. یک سؤال اساسی که مطرح می‌شود این است که دادگاه چگونه و تا چه حدی می‌تواند محدودیت‌ها و استثنائات در و بر سایر حقوق بشر را در هنگام بحث و گفتگو در مورد مسائل دینی اعمال کند. به عنوان مثال، آیا می‌توان آزادی شخصی یک نفر به منظور حفظ اعتقادات مذهبی شخص دیگر را محدود کرد؟ آیا دادگاه اروپا در مواجهه با پرونده‌های مذهبی از روند عادی عمل خود منحرف می‌شود؟ آیا چنین پیش زمینه‌های مذهبی شرایط ویژه‌ای را ایجاد می‌کنند که امکان اعمال رفتار متفاوتی را فراهم می‌کند، و اگر چنین است، آیا این امر قابل توجیه است؟ و از طرف دیگر، مرزهای نهایی که سایر حقوق بشر بر دین، حقوق و سنت‌های مذهبی قرار می‌دهد چیست؟ کجا خط کشیده شده است؟ هدف از این مطالعه، بررسی دادرسی دادگاه حقوق بشر اروپا در جستجوی پاسخ به این سؤال اساسی است. این مقاله زمانی که به نظر می‌رسد مفاد کنوانسیون در تضاد با آزادی دینی که قبلا ذکر شد و در محدوده وسیعتر، متضاد با سایر حقوق، قوانین و آداب و رسوم دینی باشد، به جای اینکه تنها به حق آزادی مذهب مندرج در ماده 9 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر توجه کند، بیشتر بر سایر حقوق بشر مندرج در کنوانسیون متمرکز می‌شود. احکام دیوان، که به نظر می‌رسد در چنین مواردی موضع بسیار ظریفی می‌گیرد، مورد بررسی قرار می‌گیرد. مطالعه این پرونده حقوقی نه تنها به کشف وضعیت حقوق مذهبی در مقایسه با سایر حقوق اساسی کمک می‌کند، بلکه ممکن است منبع الهام‌بخش سیستم بین‌المللی حقوق بشر برای ارتقاء سازش بین ادیان مختلف باشد. بررسی روشی که دادگاه اروپا در پی رسیدگی به چنین مواردی است، ضمن رعایت تنوع و آزادی دینی، ما را به سمت ایده‌های جدید در مورد چگونگی اجرای حقوق بشر در فرهنگ‌های مختلف مذهبی سوق می‌دهد. به طور خلاصه، کاوش در این سیستم حقوق بشری پاسخی به سؤالات مطرح شده فوق خواهد داد که ما را به سمت ایده‌های جدید در خصوص حق فوق‌العاده مهمی که به وسیله آزادی مذهبی فرد محافظت می‌شود، سوق می‌دهد.

به سوی یک فرهنگ حقوق بشری: مذاهب جهانی و مسئولیت ملی

جاش بروباکر

دوره 14، شماره 2 ، مهر 1398، ، صفحه 207-220

https://doi.org/10.22096/hr.2020.121454.1197

چکیده

تأسیس شورای حقوق بشر در سازمان ملل فرصتی دیگر برای ایالات متحده برای رهبری مؤثر در راستای اجرای حقوق بشر در سطوح بالاتر بود. این فرصت برای تغییر قابل توجه و زمانمند تغییر پارادایم با طرفداری بسیار کمی ... بیشتر تأسیس شورای حقوق بشر در سازمان ملل فرصتی دیگر برای ایالات متحده برای رهبری مؤثر در راستای اجرای حقوق بشر در سطوح بالاتر بود. این فرصت برای تغییر قابل توجه و زمانمند تغییر پارادایم با طرفداری بسیار کمی از میان رفت. امتناع آمریکا از نامزد شدن در انتخابات ریاست HRC (شورای حقوق بشر)، اگرچه ضربه فلج‌کننده‌ای نبود، اما شورا را از نفوذ قدرتمندترین ملت جهان محروم کرد. توانایی و تمایل آمریکا برای فرار از بررسی سوابق حقوق بشر خود، یک شکست مهم نمادین برای پیشرفت حقوق بشر است. این عملکرد ناامیدکننده اخیر، خلأ رهبری را به وجود می‌آورد که سایر کشورها با قدرت کمتر بعید به نظر می‌رسند آن را پر کنند. در حقیقت پرسش من این است که آیا کشورها مایل هستند و یا قادر به ایجاد تغییر در جهت تحقق کامل‌تر حقوق بشر جهانی هستند؟ اگر این‌گونه نباشد، چه بازیگران دیگری می‌توانند نقش «حرکت اصلی» را بر عهده بگیرند؟ نیروی‌های بازار تجارت بازیگران بسیار مهم و پویایی در سطح جهانی و محلی هستند. مشاغل به طور کلی، در زندگی افراد عادی و در دامنه و نفوذ جهانی بسیار تأثیر‌گذار و قدرتمند هستند. با این حال مشاغل به دلیل ناهمگنی زیاد، مناسبت‌ها و ریشه‌های متفاوت همیشه به نفع حقوق‌بشر در سطح جهانی عمل نمی‌کنند. مؤسسات اقتصادی که مستقیماً با بازارهای جهانی ارتباط برقرار می‌کنند، در درجه اول نگران سیاست‌های توسعه و تجارت کشورها هستند. این نهادها به برخی از کشورها فشار می‌آورند تا سوابق حقوق بشری خودشان را بهبود ببخشند. با این حال، مؤسسات اقتصادی اصلی فعلی برای اجرای احکام خود یا تأمین بودجه خود به کشورها وابسته هستند. علاوه بر این، نفوذ آن‌ها در برابر کشورهای قدرتمندتر کاهش می‌یابد، و تعامل مستقیم آن‌ها با جوامع محلی محدود می‌شود. کمک و مشارکت جامعه تجارت بین‌الملل بسیار مهم است، اما نمی‌توان به عنوان عامل اصلی تغییر پارادایم در اجرای حقوق بشر به آن‌ها اعتماد کرد. مؤسسات مذهبی به دلیل نحوه عملکردشان که شامل توضیح رفتار بد و خوب و تشریح آنچه که هست و آنچه که باید بشود، برای تأثیر‌گذاری بر اجرای حقوق بشر به طور خاص گذاشته شده‌اند. تعداد زیاد پیروان ادیان بزرگ جهانی این امکان را به پیروان این ادیان‌ها می‌دهد که بر حقوق بشر جهانی تأثیر‌ بگذارند. آن‌ها همچنین دارای یک ساختار راهنما هستند که برای دستیابی به توزیع عادلانه‌تر حقوق برای همه لازم است. مردم قادر به تأثیر گذاشتن بر محیط پیرامون خود هستند و ساختارهای اعتقادی مذهبی می‌توانند در هماهنگی بین فعالیت‌های تغییر به صورت مثبت کمک کنند. بنابراین لازم است چگونگی تأثیر‌ مؤسسات مذهبی در دستیابی به افزایش اجرای حقوق بشر توصیف و تحلیل شوند. از موانع قابل توجه در این میان می‌توان به: تعارض‌های خشونت آمیز گذشته و حال بین افراد با مذاهب مختلف، ساختار اعتقادات تقابلی، عدم تحمل و افراط‌گرایی در درون گروه‌های مذهبی، و مشکل تأثیر‌‌گذاری بر روی یک گروه متنوع از معتقدان مذهبی برای انجام یکسان و کل نگرانه یک عمل مشخص اشاره کرد. یکی از راه‌های مؤسسات مذهبی برای تغییر در اجرای بیشتر حقوق بشر، این است که به عنوان یک محدودیت اخلاقی سازمان یافته برای دولت‌ها عمل کنند. در این مقاله سعی شده است حوزه‌هایی که ادیان اصلی در آن مشترک هستند و می‌توانند عاملی برای اقدامات مشترک حقوق بشری باشند، شناسایی شود. علاوه بر این، این تمرکز بر روشهایی است که گروه‌های مذهبی برای تأثیرگذاری در دولت خود به منظور تحقق تغییر مثبت از آن‌ها استفاده کرده‌اند.

هابِرماس، دین و حقوق بشر

کِوین دابلیو.گرِی

دوره 14، شماره 1 ، خرداد 1398، ، صفحه 151-170

https://doi.org/10.22096/hr.2019.111229.1150

چکیده

من درمقاله خود، این پرسش را به عنوان نقطه آغاز بحث خود انتخاب می نمایم: دین چه نسبتی با بنیانها، مفاهیم و ارزشهای حقوق بشر دارد؟ من این پرسش را به عنوان یک نمونه خاص از رابطه بین دین و حقوق بشر در اثر ... بیشتر

حقوق بشر بین‌المللی برای آزادی دین یا عقیده: رجوع به فوکو برای دستیابی به جنبۀ توصیفی

لئونارد هامِر

دوره 13، شماره 2 ، اسفند 1397، ، صفحه 113-140

https://doi.org/10.22096/hr.2019.105279.1101

چکیده

این مقاله با تشخیص مشکلات ذاتی مرتبط با حقوق بشر بینالمللی در آزادی دین یا عقیده، رویکرد جایگزینی را به حق پیشنهاد می نماید. با توجه به اهمیت دانش و نقش آن در ترکیب با قدرت، میتوان از حق سخن گفت. اتخاذ ... بیشتر

دین؛ و حقوق بشر نحیف و فربه

سید صادق حقیقت

دوره 07، شماره 2 ، آذر 1391، ، صفحه 51-66

چکیده

جماعت‌گرایان ناقد لیبرالیسم هستند و طیفی از جناح چپ غیرلیبرال (همانند السدیر مک‌اینتایر) تا جناح جماعت‌گرای لیبرال (همانند مایکل والزر) را در بر می‌گیرند. آن‌ها با تأکید بر مفاهیمی مثل «خود»، ... بیشتر

حقوق بشر؛ از اسطوره‌های قوم مدار تا ادیان انسان‌گرا

محمدرضا نظری‌نژاد؛ رضا پرستش

دوره 05، شماره 2 ، آذر 1389، ، صفحه 29-38

چکیده

انسان ابتدایی به علت عدم شناخت پدیدارها معتقد به نظام اعتقادی و مناسکی بود که هدف از رعایت آن حفظ نظام دنیوی و معیشتی بود. تقدم عقیده بر وجود جوهر این نظام اعتقادی (جهان‌بینی اسطوره‌ای) بود که درآن وجود ... بیشتر

هویت دینی، تفاوت و حقوق بشر: نقش حیاتی هرمنوتیک

باس دوخای فورتمن؛ م.ا. محمد صالح

دوره 03، شماره 2 ، آذر 1387، ، صفحه 33-50

چکیده

غالباً دو پرسش اساسی درباره روایات تفسیرپذیر دینی و تفاسیر آنها مطرح است: نخست، خداوند چه تکالیفی را تعیین و چه حقوقی را اعطاء کرده است که در مورد همه انسانها کاربرد دارند؟ و پرسش دوم اینکه آیا انسان‌ها ... بیشتر

آزادی قدیم و جدید

مینو آقایی خوزانی

دوره 01، شماره 1 ، خرداد 1385، ، صفحه 53-66

چکیده

در گرایش‌های فکری جدید اندیشمندان دینی، برداشت‌های تازه ای از آزادی شکل می‌گیرد و نسبت آزادی با مقولاتی چون دین‏، عدالت‏، حقیقت و حکومت، به گونه‌ای متفاوت، تبیین می‌شود. این مقاله می‌کوشد ... بیشتر

دوره 17 (1401)

دوره 16 (1400)

دوره 15 (1399)

دوره 14 (1398)

دوره 13 (1397)

دوره 12 (1396)

دوره 11 (1395)

دوره 10 (1394)

دوره 09 (1393)

دوره 08 (1392)

دوره 07 (1391)

دوره 06 (1390)

دوره 05 (1389)

دوره 04 (1388)

دوره 03 (1387)

دوره 02 (1386)

دوره 01 (1385)

کلیدواژه‌ها = دین

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده

چکیده