الف- کتب و مقالات
الف-1: فارسی
ابراهیمی، جعفر و فرزانه صالحی (1390)، «بررسی مقایسهای میزان رضایت از زندگی زنان شاغل و خانهدار»، مطالعات جامعهشناسی، دوره 4، شماره 13، صص 47-60.
اسفندیاری، علی اصغر؛ مهدی پدرام و صادق مجدم (1392)، «اقتصاد غیررسمی، خانه داری زنان و عوامل مؤثر برآن (مطالعه موردی زنان متأهل شهر اهواز)»، مطالعات زنان، شماره 37، صص 91-114.
اسمخانی اکبرینژاد، هادی و بهرام اصل فتاحی (1392)، «اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان خانه دار»، زن و مطالعات خانواده، دوره 5، شماره 20، صص 21-35.
بنایی، نازی و محمد عسگری (1392)، «تأثیر آموزش مهارتهای مقابله با فشار روانی بر کیفیت زندگی زنان خانهدار»، دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، دوره 14، شماره 1، پیاپی51، صص 43-52.
تاجالدین، محمدباقر و لیلی رحمتیوالا (1393)، «رسانه ملی و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار، (مورد مطالعه: زنان سرپرست خانوار منطقه 18 تهران)»، مطالعات راهبردی زنان، سال 17، شماره 65، صص 119-161.
حبیبپور گتابی، کرم؛ حسین نازکتبار و رضا فرجتبار (1391)، «مقایسه مصرف فراغت در بین زنان شاغل و خانهدار در شهر ساری»، مطالعات راهبردی زنان، سال 15، شماره 58، صص 163-190.
خلوتی، ملیحه (1388)، «بررسی میزان توانمندی زنان خانهدار و عوامل مؤثر بر آن در شهر شیراز 1386»، فصلنامه پژوهش اجتماعی، دوره 2، شماره 4، صص 153-171.
سازمان برنامه و بودجه کشور (1397)، شاخصهای اصلی بازار کار دورهی 1384 تا 1396، چاپ نخست، تهران: مرکز آمار ایران، دفتر ریاست، روابط عمومی و همکاریهای بینالملل.
شریفی، الهام؛ سعید رهایی و مسعود راعی (1396)، «عدالتسنجی شغل خانهداری زنان»، آموزههای فقه مدنی، شماره 15، صص 159-183.
صادقزاده، رقیه (1396)، «وابستگی به شبکههای اجتماعی مجازی در زنان خانهدار، مطالعه کیفیِ موردی»، فرهنگ، جامعه و رسانه، دوره 15، شماره 22، صص ۵۷-۶۸.
صادقی فسایی، سهیلا و زهرا میرحسینی (1395)، «فهم خانهداری در بستر نقشهای جنسیتی، مطالعه کیفی در شهر تهران»، فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 73، صص 1-31.
عریضی، فروغالسادات؛ منصور حقیقتیان و مرجان زرندی خالدی (1390)، «بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر مشارکت اجتماعی زنان خانه دار شهر اصفهان»، علوم اجتماعی شوشتر، شماره 12، صص 141-170.
عقیلینژاد، ماشااله؛ سیدمحمد سیدمهدی مجید گلآبادی و سمیرا گودرزی دهریزی (1391)، «فراوانی اختلالات اسکلتی-عضلانی و عوامل مرتبط با آن در زنان خانهدار»، مجله پزشکی دانشگاه تبریز، دوره 34، شماره 2، صص 86-89.
علویزاده، امیر (1387)، «بررسی چگونگی اوقات فراغت زنان خانهدار در شهر کاشمر»، فصلنامه جمعیت، شماره 63، صص 61-83.
فرهمند، مهناز؛ خدیجه حاتمیسروی و مرضیه محمدحسنی (1395)، «مقایسه سلامت اجتماعی، مهارتهای ارتباطی، قدرت تصمیمگیری و عزت نفس در بین زنان شاغل و خانهدار شهر یزد»، فصلنامه زن و جامعه، شماره 2، صص 147-165.
فلاحزاده، حسین؛ مریم غفاریکیا؛ نعیمه کیقبادی و حسن سعادتی (1393)، «مقایسه میزان افسردگی، اضطراب و استرس در زنان شاغل و خانهدار شهر شیراز در سال 1391»، طلوع بهداشت یزد، دوره 13، شماره 1، صص 115-123.
ویسی، هادی و اردلان زرندیان (1388)، «تببین نیازهایِ آموزشیِ زیست محیطی زنان خانهدار: مطالعه موردی زنان خانهدار منطقه 12 تهران»، مطالعات اجتماعی روانشناختی زنان، شماره 2، صص 7-23.
الف-2: لاتین
Alkhanaini, Mona (2012). “Interior Design of the House and Its Relationship to the Housewife Psycho-Social Consensus”, International Conference on Sustainable Development, Montclair State University Montclair, New Jersey.
Harilal A and Santhosh VA (2017). “A Comparative Study on Stress Levels among Working Women and Housewives with Reference to the State of Kerala”, Journal of Economics and Public Policy, Vol II, No. 1, p. 29-35.
Hege Kitterød, Ragni and Rønsen, Marit (2011). “Housewives in a dual-earner society: Who is a housewife in contemporary Norway”, Statistics Norway, Research Department, Vol. 659, p. 1-25.
Wong, Ho-Po Crystal (2016). “Credible Commitments and Marriage: When the Homemaker Gets Her Share at Divorce”, Journal of Demographic Economics, Vol. 82, No. 3, p. 241-279.
ب- اسناد
ب-1: فارسی
سازمان تأمین اجتماعی (23/9/1387)، «بیمه زنان خانهدار»، بخشنامه 664.
شورای عالیِ انقلاب فرهنگی (7/4/1384)، «اهداف و اصول تشکیل خانواده و سیاستهای تحکیم و تعالی آن».
شورای عالیِ انقلاب فرهنگی (8/8/1386)، «سیاستها و راهبردهای ارتقای سلامت زنان».
شورای عالیِ انقلاب فرهنگی (20/12/1381)، «سیاستهاى بهبود وضع گذران اوقات فراغت زنان و دختران».
شورای عالیِ انقلاب فرهنگی (20/5/1371)، «سیاستهای اشتغال زنان در جمهوری اسلامی ایران».
شورای عالیِ انقلاب فرهنگی (31/6/1383)، «منشور حقوق و مسؤلیتهای زنان در نظام جمهوری اسلامی ایران».
مجلس شورایِ اسلامی، «قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» (15/10/1389).
مجلس شورایِ اسلامی (11/6/1383)، «قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران».
مجلس شورایِ اسلامی (21/1/1396)، «قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران».
مجلس شورایِ اسلامی (24/8/1371)، «قانون تأمین زنان و کودکان بیسرپرست».
مجلس شورایِ اسلامی (1/12/1391)، «قانون حمایت خانواده».
مجلس شورایِ ملی (29/10/1348)، «قانون اجازه انتقال مروجین دستگاه ترویج خانهداری از وزارت آبادانی و مسکن به وزارت اصلاحات ارضی و تعاون روستایی».
مجلس شورایِ ملی (13/4/1347)، «قانون خدمات اجتماعی زنان».
مجمع تشخیص مصلحت نظام (13/6/1395)، «سیاستهای کلی خانواده».
هیأت وزیران (1392)، «سند برنامه جامع توسعه امور زنان و خانواده».
هیأت وزیران (20/10/1388)، «لایحه برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران».
ب-2: لاتین
ILO (1935). “Underground Work (Women) Convention”.
WHO (1946), “Constitution of the World Health Organization”, the International Health Conference, New York, 19-22 June.
UN (1966). “International Covenant on Civil and Political Rights”, Treaty Series, vol. 999, p. 171.
UN (1979). “Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women”, Treaty Series, vol. 1249, p. 13.
پ- وبسایتها
ارسال نظر در مورد این مقاله