نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• پُل جِی یادر

استادیار آموزش و پرورش، دانشگاه مونونیت شرقی

چکیده

این مقاله ارتباط بین دین و حقوق بشر را که در قالب کار و ماموریت گروههای صلح طلب مسیحی و تیم های صلح طلب مسلمان تجسم یافته است، بررسی می کند. این نوشتار مدل هایی مانند نظریه های مارگارت کک و کاترین سیکینک را برای ارائه چارچوبی برای درک، نقد و نحوه کارکرد CTP و MPT برای مقایسه ارائه می دهد. گروه های CTP و MPT از طریق قرار دادن خود در موقعیت های جنگی به منظور کاهش تمام اشکال خشونت علیه غیرنظامیان با خشونت مبارزه می کنند. این جنبش در دهة 1980 بر اساس رویه «کلیسای صلح» مسیحیان متولد شده و این حرکت تا جرقه تشکیل جنبش های کمتر شکل یافته صلح طلبان مسلمانان گسترش یافته است. در حال حاضر دو گروه از طریق تمرینات مشترک و اهداف آموزشی همکاری می کنند. CTP و MPT یک مثال منحصر به فرد از ادغام دین و حقوق بشر را ارائه می دهند. در حالی که CPT به طور وسیع کار کرده است و تجربیات  خود را به طور گسترده ای منتشر کرده است، هر دو گروه نمونه های همکاری بالقوه گروه هایی هستند که به منظور پیشبرد حقوق بشر از مذهب استفاده می کنند. از آنجایی که CPT ساختار سازمانی شکل یافته تری دارد، این مقاله بر روی این گروه تمرکز دارد تا اصولی که هر دو طرف به آن عمل می کنند را مشخص کند. به همین ترتیب، پرسش هایی درباره نحوه ارتباط بین حقوق بشر و مذهب در نحوه عملکردCPT  بسیار مشخص است. هدف اصلیCPT  کاهش خشونت علیه غیرنظامیان از طریق قراردادن خود در معرض خطر است؛ به علاوه، CPT از طریق ایجاد شبکه هایی از جوامع مذهبی، سازمان­های حقوق بشری و غیره تلاش می کند تا تغییرات کلانی را صورت دهد، حتا اگر بیشترین فعالیت ملموس آن­ها بسیار کوچک باشد. CPT و MPT به وضوح از بنیاد عمیق مذهبی بهره می گیرند. تاکید بر انعکاس عادت های معنوی، تجربه معنوی جمعی و عبادت عمومی و خصوصی این بنیان­ها را برجسته می کند. برخی دیگر از تاکتیک های کوچک این گروه ها عبارتند از اعتراضات  مدنی، حفظ هویت غیر پرتستانی  یا تبلیغی، اجتناب از ادامه بی عدالتی و اجرای آموزه ها و نمونه هایی از صلح طلبی از حضرت محمد و حضرت عیسی. بخشی از پارادوکس ناراحت کننده که برای مقاله ناگزیر است، مرتبه ای ست که به نظر می رسد در میان گروه های همجنس  و مشابه، موثرتر باشد. داستان تام فاکس (عضو CPT) این اصل را شرح می دهد. در حالی که اخیراً مدرسه بهداشت بلومبرگ دانشگاه جان هاپکینز میزان مرگ و میرهای عراق را از سال 2003 بیش از 650000 نفر اعلام کرده است، ربودن و مرگ فاکس در سال 2005 به میزان قابل توجهی [بیش از خبر کشتار عراق] توجه رسانه ها ی غربی را جلب کرده است. رسانه هایی که به وضوح تبعیض آمیز عمل می کنند و توجه افکار عمومی، مواردی هستند که گروه هایی مانند CPT به منظور جلب توجه و ایجاد تغییر در شرایط درگیری باید با هر دوی آن­ها مبارزه کنند و همچنین در شرایطی از آن­ها استفاده کنند. بدین منظور، گروه هایی مانند CPT و MPT تلاش می کنند تا موانعی را که رسانه­ها و دولت های قدرتمند آن­ها را ایجاد کرده اند، کنار بگذارند. این مقاله به دنبال جدی گرفتن شأن و منزلت تلاش-های مسلمانان و مسیحیان است.

کلیدواژه‌ها

• ایجاد صلح
• مسیحیان
• مسلمان
• کاهش خشونت

عنوان مقاله [English]

Christian Peacemaker Teams: Uniquely Christian Identity Meets Mainstream Peacemaking

نویسنده [English]

• Paul J. Yoder

Assistant Professor of Teacher Education, Eastern Mennonite University

چکیده [English]

This paper will explore the links between religion and human rights as embodied in the work and mission of the Christian Peacemaker Teams (CPT) and Muslim Peacemaker Teams (MPT). The paper compares models such as those of theorists Margaret Keck and Kathryn Sikkink in providing a framework in which to understand, critique and build on the work of CPT and MPT. The CPT and MPT groups “get in the way” of violence through placing themselves in conflict situations for the purpose of reducing all forms of violence against civilians. Born out of the “Peace Church” traditions of Christianity in the 1980s, the movement has expanded to spark formation of the less formalized Muslim Peacemaker Team. The two groups now collaborate through shared training exercises and goals. CPT and MPT present a unique example of the integration of religion and human rights. While CPT have worked more extensively and published their experiences more broadly, both groups exemplify the potential synergy of groups who draw on religion in order to advance human rights. As CPT has a more formalized organizational structure, the paper focuses on this group in order to lay out principles from which both operate. As such, the questions of how human rights and religion are interconnected become very clear in the work of CPT. CPT main goal is to reduce violence against civilians through putting themselves in harms way; in addition, CPT also conscientizes the broader public through publishing accounts of their work, particularly on the internet. CPT works to establish networks of faith communities, human rights organizations, etc. to effect macro-level change, even as their most tangible work is very micro-level. CPT and MPT clearly operate out of a profoundly religious foundation. An emphasis on regular spiritual reflection, communal spiritual experience, and public and private prayer underlines this. Some of the groups’ other specific micro-level tactics include civil protest, maintaining a non-evangelical or proselyte identity, avoiding perpetuation of injustices and living out the teachings and examples of peacemaking from the Prophet Mohammed and Jesus. Part of the troubling paradox that necessitates the paper is the degree to which conscientization proves most effective among homogeneous and similar groups. The story of CPT member Tom Fox illustrates this principle. While recent John Hopkins Bloomberg School of Public Health estimates place the number of Iraqi deaths at more than 650,000 since 2003, the abduction and death of Fox in 2005 captured a tremendously disproportionate amount of Western media attention. The obviously discriminatory media and general public attention is something that groups like CPT must both combat and utilize in order to draw attention to and bring change surrounding conflict situations. In so doing, groups like CPT and MPT seek to bridge the barriers that the media and powerful nation-states perpetuate. This paper seeks to take seriously the dignity of both Muslim and Christian efforts.

کلیدواژه‌ها [English]

• Peacemaking
• Christian
• Muslim
• Reduce Violence